B. Leśmian "Dziewczyna"

Daniel Saryoni

Dwunastu braci, wierząc w sny, zbadało mur od marzeń strony,

A poza murem płakał głos, dziewczęcy głos zaprzepaszczony.

I pokochali głosu dźwięk i chętny domysł o Dziewczynie,

I zgadywali kształty ust po tym, jak śpiew od żalu ginie...

Mówili o niej: "Łka, więc jest!" - I nic innego nie mówili,

I przeżegnali cały świat - i świat zadumał się w tej chwili...

Porwali młoty w twardą dłoń i jęli w mury tłuc z łoskotem!

I nie wiedziała ślepa noc, kto jest człowiekiem, a kto młotem?

"O, prędzej skruszmy zimny głaz, nim śmierć Dziewczynę rdzą powlecze!" -

Tak, waląc w mur, dwunasty brat do jedenastu innych rzecze.

Ale daremny był ich trud, daremny ramion sprzęg i usił!

Oddali ciała swe na strwon owemu snowi, co ich kusił!

Łamią się piersi, trzeszczy kość, próchnieją dłonie, twarze bledną...

I wszyscy w jednym zmarli dniu i noc wieczystą mieli jedną!

Lecz cienie zmarłych - Boże mój! - nie wypuściły młotów z dłoni!

I tylko inny płynie czas - i tylko młot inaczej dzwoni...

I dzwoni w przód! I dzwoni wspak! I wzwyż za każdym grzmi nawrotem!

I nie wiedziała ślepa noc, kto tu jest cieniem, a kto młotem?

"O, prędzej skruszmy zimny głaz, nim śmierć Dziewczynę rdzą powlecze!" -

Tak, waląc w mur, dwunasty cień do jedenastu innych rzecze.

Lecz cieniom zbrakło nagle sił, a cień się mrokom nie opiera!

I powymarły jeszcze raz, bo nigdy dość się nie umiera...

I nigdy dość, i nigdy tak, jak pragnie tego ów, co kona!...

I znikła treść - i zginął ślad - i powieść o nich już skończona!

Lecz dzielne młoty - Boże mój - mdłej nie poddały się żałobie!

I same przez się biły w mur, huczały śpiżem same w sobie!

Huczały w mrok, huczały w blask i ociekały ludzkim potem!

I nie wiedziała ślepa noc, czym bywa młot, gdy nie jest młotem?

"O, prędzej skruszmy zimny głaz, nim śmierć Dziewczynę rdzą powlecze!" -

Tak, waląc w mur, dwunasty młot do jedenastu innych rzecze.

I runął mur, tysiącem ech wstrząsając wzgórza i doliny!

Lecz poza murem - nic i nic! Ni żywej duszy, ni Dziewczyny!

Niczyich oczu ani ust! I niczyjego w kwiatach losu!

Bo to był głos i tylko - głos, i nic nie było oprócz głosu!

Nic - tylko płacz i żal i mrok i niewiadomość i zatrata!

Takiż to świat! Niedobry świat! Czemuż innego nie ma świata?

Wobec kłamliwych jawnie snów, wobec zmarniałych w nicość cudów,

Potężne młoty legły w rząd, na znak spełnionych godnie trudów.

I była zgroza nagłych cisz. I była próżnia w całym niebie!

A ty z tej próżni czemu drwisz, kiedy ta próżnia nie drwi z ciebie?

Artur von Schwarz

Daniel Saryoni

Genialne

Artur von Schwarz

fakt ;O

Daniel Saryoni

Dziewczyna symbolizuje ideę Very Happy

Artur von Schwarz

a mnie sie cale zycie wydawało że dziewczyna symbolizuje dziewczyne ale skoro tak mowisz ;O

Daniel Saryoni

U Sumerów co innego symbolizuje dziewczynę, pamiętasz? Very Happy

Juan Samir

Ty, ja to ostatnio na polskim miałem xP

Dziewczyna - symbol idei, życia ludzkiego, marzeń, namiętności

Mur - życie codzienne, jego trudy, przeciwności losowe, ograniczenia ludzkie xP

Bracia, młoty, cienie - my, ludzie

Może by trak interpretować co jakiś czas, na swój własny sposób określone teksty?

Daniel Saryoni

też to miałem na polskim Very Happy

możnaby robić takie wieczorki poetyckie, w końcu od czego mamy dom kultury Wink

Juan Samir

I podpisany pakt o współpracy Vetonii z Litwą Wink

trzeba w końcu realizować postanowienia. Na dniach mam nadzieje ukończyć i opublikować bibliotekę. Można tam zamieszczać info. trzeba też zaprosić na dyskusje obywateli RON Wink

Artur von Schwarz

apropos Sumerów ;d to mi się ich prostolinijnośc myślenia podobała;d

Daniel Saryoni

Tylko niestety nie mam kontaktu do RON Sad

Artur von Schwarz

to by trzeba bylo kogos wyslac do Nich z poselstwem Very Happy

Daniel Saryoni

Juan tam bywa Wink

A co do "dziewczyny" to Mojżesz już zna prawie na pamięć Very Happy

karol

??? Co zna Mojżesz? Very Happy