II Sztuka Mikrosławiańska

Elly Zapoloy

Białe Bizony wyczuwają zło na odleglość, to coś ma nieokreślony kształt, ostatnio zdemolowało całą Karczmę Lene. Chodzą słuchy, że to zjawa, która co jakis czas przybiera postać bestii rozszarpujac wszystko co żywe! Ale panie inspektorze, ktoby tam sluchał ludzkiego bajania.

Daniel Saryoni

Czyli to ludzie wymyślili tę bestię?

Elly Zapoloy

Poszarpane ciała, mówią, że jest w tym coś z prawdy, pytajcie Panie wiesniaków zamieszkujących te okolice, boją się mówić, ale może jakaś nagroda rozwiąże im języki. Pytajcie Panie! < rozmówczyni zniknęła niespodziewanie w ostępach leśnych>

Daniel Saryoni

<przybija do drzwi karczmy ogłoszenie, na którym są napisane następujące słowa>

UWAGA!

Ktokolwiek udzieli informacji, które przyczynią się do wyjaśnienia sprawy lub przyprowadzi sprawcę mordu żywego lub martwego do garnizonu straży otrzyma wysoką nagrodę!

Elly Zapoloy

<podbiega mały chlopiec i ciągnie inspektora Lipskiego za rękę> Niech pan idzie ze mną, coś panu pokażę!
- Gdzie mam iść, niezbyt uprzejmie odezwał sie Lipski
- Tam, chłopiec wskazał ręką w kierunku lasu, niech pan sie pospieszy!
Trzymając cały czas za rękę inspektora, chłopiec mimowolnie przyspieszał kroku, w końcu prawie biegli obydwoje. Raptem mały przewodnik zatrzymał sie gwałtownie i przykładajac palec do ust nakazał ispektorowi ciszę.
- Niech pan zobaczy!
Na miękkim gruncie odbite były monstrualne ślady. Lipski z narastającym niepokojem rozejrzał sie dookoła, jeszcze raz spojrzał na ślady i wraz z chłopcem wycofał w kierunku Larczmy Lene.
- Co za potwór je tu zostawił i skąd się tu wziął?

Daniel Saryoni

Ja tam nie wierzę w potwory... z resztą cokolwiek to jest, musimy to złapać! Zbadać dokładnie miejsce zbrodni!

karol

Flibustierzy konwojują ruch na gościńcu, bo niepokój kupców zagranicznych jest ogromny i tylko pod wytrawnym okiem braci morskich czują się bezpiecznie! Nieznane boi się zbliżać do konwojów... Białasy zaś ciekawie oglądają konwoje, bo to dla nich coś nowego. Dzięki temu flibustierzy wiedzą już, że na wyspie jest cała rodzinka tych bizonów, oprócz bizona nowalskiego, który jest wyraźnie mniejszy od okocziańskiego.

Elly Zapoloy

Powoli zapadał zmierzch. Gdzieś w oddali słychać było pierwsze odgłosy burzy. i jeszcze coś, jakiś dźwięk, trudny do zdefiniowania, coś jakby mlaskanie, trzask kości. W serca ludzi powoli wpełzał strach, nawet flibustierzy, co to z niejednego pieca chleb jedli, niespokojnie zaczęli rozgladac się na boki i ponaglać kupców, by czym prędzej skryli się za bramą twierdzy. Mrok rozciągnął juz swe macki na całą okolicę.

Daniel Saryoni

*Szedł przez wąskie ulice miasta czując pewien niepokój... miał wrażenie, że ktoś go obserwuje*

D-Perez

Miał rację. Po chwili napadł na niego zboczeniec. Na szczęście udało mu się go zatrzymać. Okazało się, że nazywa się Daniel Saryoni.

Elly Zapoloy

Pomyłka! To skrijat, w przebraniu, wyszedł by zobaczyć jak ludzie żyją pod jego rządami. Wypuscic natychmiast!

D-Perez

Tak, na pewno skrijat udawał zboczeńca Very Happy

Daniel Saryoni

ehh nie róbmy żartów ze sztuki...

karol

Coś przeleciało z hukiem w powietrzu nad fortecą! Coś wielkiego i ciężkiego, z dźwiękiem typowym dla lotów Rzymian po ciosie Obeliksa!

Elly Zapoloy

To coś upadło tuż za bramą miejską. Wokół momentalnie zaroiło się od ciekawskich gapiów, ale straszliwy fetor rozchodzący sie wokół szybko rozpędził zbiegowisko. Inspektor Lipski zasłaniając szczelnie nos połą płaszcza, podszedł na odległość kilku kroków. Na bruku leżało ciało ni to człowieka ni zwierzęcia. Istota nie przeżyła upadku, z rozbitej czaszki sączyła sie brunatnoczerwona maż, śmierdziało straszliwie. Lipski z determinacją podszedł bliżej, musiał obejrzeć to truchło dokładnie. W oczy rzucały sie długie, jak u małpoludów, ręce, zakończone dużymi mocnymi szponami, mała stosunkowo czaszka i ziemisty kolor skóry. Istota była naga.
- Zabrać do laboratorium, rzucił przybocznym.
- Musicie to zrobić szybko, on się szybko rozkłada, gnije, wraca do ziemi, powiedział ktoś za plecami Lipskiego. Inspektor błyskawicznie odwrócł się i złapał rozmówcę za ramię.
- Mów! Co wiesz? Kim jesteś?
- To Człowiek z Bagien, Jożin z Bażin.